bir şubat ikibinaltı..

çarşamba..tıpkı bugünkü gibi güneşliydi hava.. sabah erkenden hazırlanıp jinemed'e gittik..

kayıt vs..olduktan sonra odamıza aldılar bizi..doğum için hazırlık vs..sonra doğumhaneye..doğumhanede hatırladığım en son şey doktorumun bana

biraz sonra uyuyacaksın demesiydi. vee hatırlamadığım bir sürü rüya sonrası uyanma..
geçmiş olsun diyen bir adam tepemde.. ona ilk ela'yı sordum.. elleri, kolları, parmakları tam mı.. bir problem var mı diye.. anne olmuştum.. farklı bişey bu.. hem sana ait, hem değil!

İşte tam dört sene önce bunları yaşadım..iyiki doğurmuşum..iyiki doğmuşsun kızım..seni o kadar çok seviyorum ki.

Eveet Ela bugün tam dört yaşında.. nice yaşlarını, sağlıkla görürüm inşallah..

Ela'ya : bitanem, bazen sana kızsamda, bağırsamda bazen istediğini yapmasamda..hatta ne yaparsam napayım..sen doğru bulmasanda..senin iyiliğin için..unutma..

annemin bana her zaman söylediği bir laf var.."anne olunca anlarsın" derdi..o zamanlar, benim bir kulağımdan girer, diğerinden çıkardı.. şimdi anlıyorum ki, çoookk haklıymışş :)

seni seviyorum.. her ne olursa olsun yanında olacağımı unutma.